Back To The Future

Geçtiğimiz akşam Okan Bayülgen'in programının konusu blog idi. Yine çok ihmal ettim blogumu sanki takipçisi var gibi. Neyse yazalım bakalım...
Sisteme her ne kadar uyabileceğimi düşünüyor olsam da bir o kadar iki çarkın arasına girebilecek uyumlu bir çomak da olabilirim.

Ah İstanbul. Hala insanları kandırabiliyorsun ya. Helal olsun. Buraya gelmeyen bilmez... Trafik sorunlarından tutun, insanlarına kadar her şeyi baş ağrıtıcı olabiliyor. Kabul ediyorum karamsarım. Ama bu karamsarlığım gerçekleri değiştirmez.

İstanbul gerçekten güzel bir yer. Oturup keyfini çıkarabilirsiniz mesela doğa ile iç içe güzel bir villada. Amma ve lakin aramızdan kaçı İstanbul'un keyfini çıkarabiliyor ki?! Bazen bindiğim taksilerde şoför ile konuşuyorum. İstanbul için parası olana güzel diyor. E haklı adam.

Herkes bir çaba içinde. Hiç birini yermiyorum. Bilakis takdir ediyorum. Dünya'nın çoğu yerini kapitalizm sarmış iken bu durumun aksini söyleyemiyorum. Ancak bana ters geliyor. Üretkenlik tabi gerekli ve zorunlu. İnsan dediğin üretken olmalı. Düşünmeli, araştırmalı, sorun bulup onları gidermeli.

Değişen benim aslında dünya değil. Ayak uydurmayan. Camdan dışarı her çıkardığımda her yaştan çalışan insan bir hava atma çabasında. Hemde bunları önüne geçemedikleri hırs ile yapmaktalar. Bana kimse söylenmesin. Yok efendim hırs gereklidir. Bu kadarı da eşeğin gözünü çıkarır cinsten.

İnsanların derdi daha çok para kazanma oldu. Hırs yaptılar. Birbirleri ile kıran kırana yarıştılar. Kimi zaman savaştılar. Kırdılar insanları. Kazandıkları tek şey para oldu. Amaçlarına ulaştıklarını sandılar. Peki ya insanlık, arkadaşlık, güzel nefis, ve benim için en güzeli saflık nerede kaldı ey güzel insanlar.

Benim hayallerim var. Dünya'nın daha güzel olduğu bir yer. Kendimi doğaya attığım, sevdiklerim ile eğlenceli vakitler geçirdiğim bir yer. Arkadaşlarım olsun. Yardım ettiğim insanlar. Sadece minnet duyulan biri olayım. Ve minnet duyayım insanlara. Oradaki insanlar sahici gözlerle gülsünler. Herkesin kalbi parlasın. Kim bilir belki de gideceğim yeri tasvir ettim...

Yaşım 22. Ben ne anlarım bunlardan. Bir halt dahi bilmem. Yukarıda yazdıklarımda saçma sapan şeyler. Kısacası nakite dönüştüreceğiniz kıymetli vaktinizin bir bölümünü işgal ettim. Affedin...


Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Her İpucu Yeni Bir Kapı Aralar

Resim
Üstü kapalı, büyük bir çarşıdayım. Çarşıyı karşılıklı sırada dizilmiş dükkanlar dolduruyor. Kapı önleri de kendi malzemeleri ile dolu. Üstelik çarşı mahşer günü gibi, adım atacak yer yok. Nerede olduğumu bilemiyorum. Muhtemelen Mısır Çarşısı'nda ya da Kapalıçarşı'dayım. Kayıp bir çocuk gibi, önümde adımlarını gittikçe hızlandıran adamı takip ediyorum. Onu kaybetmemek, yetişmek için kısa bacaklarımla koşmaya başlıyorum. Bir yandan önlerinden geçtiğim dükkanların malları gözüme çarparken, öte yandan önüme bir set gibi çıkan insanları ekarte etmeye çalışıyorum. Adam, çıkmaz bir yola sapıp oradan karşısında ki dükkana giriyor. Ben de ardından içeriye atlıyorum. Sarı ve turuncu renklerin hakim olduğu, malzemelerin duvarlara tıka basa yerleştirildiği dükkanda ufak bir kapıdan başka bir yere geçiyor adam. Akabinde ben de takip ediyorum. Her dükkan sanki ötekinin aynısı ancak biraz daha ufak. Dükkanların bu keşmekeşliği insanda sinir bozucu bir rahatsızlık oluşturması gerekirken, ben
Devamı

LaVita E Bella-2

Kendimi bildiğimden beri geçmişe özlem duyarım. Eğer gerçekleştirecek bir hayalim olsaydı istediğim bir geçmiş tarihe gitmek isterdim. Realist arkadaş tam bu noktada bana tüm hışımları ile karşı çıkacaklardır. Fakat bana sundukları şey sadece maddi şeyler. Oysaki ben ,bir bilgisayar mühendisi adayı olarak elbette teknolojinin ve çağımızın nimetlerini çok iyi biliyorum. Ve yine bu nimetlerin bizi nasıl kendilerine esir ettiklerini de çok iyi biliyorum. Elimden geldiği kadar esir olmamaya çalışıyorum. Ancak bir düşünün bizden çok önceye gittiğimizi. Güzel insanların olduğu, bozulmamış bir doğanın içinde. Belki de budur benim cennet kavramım... Güzel bir ilkbahar gecesi dışarı çıkıp havanın o şekerli havasını ciğerlerinize çektiniz mi? Ben içime çektim. Hayatın sadece bundan ibaret olduğunu gördüm. Yarın yine burada olacağımızın garantisini kim verebilir ki? En iyisi dışarıya çıkıp hayata yaşayalım. Ne dinsizim ne de bağnazım. Ama çevremdeki harika şeyleri hissettikçe beni yaratana şükred
Devamı

This is "America"

Resim
Zekice göndermeler içeren sözler ve onu takip eden mükemmel bir şov. Son zamanların en anlamlı müzik videosu " This is America ". Bu parçanın müzik ve klibi ahenk içinde adeta birbiri ile dans ediyor ve gerçekleri sırayla yüzümüze vuruyor. Özellikle Amerika'da yüzyıllardır devam eden ırkçı davranışlarını, halkın silah çılgınlığını ve polis şiddetini ağır bir şekilde ama bir alt tondan eleştiriyor. Müzik videonun söz yazarlığını ve besteciliğini üstlenen Donald Glover nam-ı diğer Childish Gambino bir yandan da başrolünü oynamakta. Yönetmenlik koltuğunda ise Japon asıllı Amerikalı film yapımcısı Hıro Murai oturmakta. Watch me move! Bu eseri seyrettikten sonra Gambino ve koreografi ekibine hayran kalmamak elde değil. Ancak ülkemizde ırkçılık gibi bir sorun olmadığı için, ki hali hazırda bir çok sorunumuz var olduğundan zaten bir bu eksik diyebiliriz, "This is America" klibi pek yankı bulmadı. Fakat başta Amerika olmak üzere Kanada, Yeni Zelanda ve İr
Devamı