EOE

Yıllar boyu kendime uygun olan bir roman türü bulamamaktan yakınıyordum. Varsa yoksa kendimi bilişim, ve  teknoloji dergilerinin arasında buluyordum. Ta ki bir ay öncesine kadar... Benim için artık rutine dönmüş, gittiğim tek yer olan Palladium alış veriş merkezine kendimi atmıştım. Oraya gittiğimde de hiç bir zaman  D&R'a uğramamazlık etmemişimdir. Kitap raflarının arasında dolaşırken gözüm bir kitaba ilişti. Agatha Christie yazıyordu üzerinde. Hemen elime alıp bir kaç sayfasını çevirdim. Sonra kitabın arkasını çevirip konusunu okudum. Agatha Christie'nin zaten polisiye romanlarda bir üstat olduğunu biliyordum. Ardından tekrar gözümü kitap raflarına çevirdim. Biraz alt sıralarda yazdığı pek çok romanı durmaktaydı. Bir kaçına daha baktım ve aralarından başlığı en çarpıcı gelen kitabı alıp kasalara doğru ilerledim. Ve evet o kitabı sadece başlığını beğendiğim için almıştım. Biraz olsun beni içine çekecek bir kitap arıyordum. Kitabın başlığı benim için yeterliydi. "Ölü

Bundan beş gün önce Gezi Parkı'nda gayet güzel, seviyeli, Dünya'da eşi benzeri az rastlanır sevimli bir protesto ile başladı her şey. İnsanlar çimlerin üstünde uyurken, kitap okurken ve yemeklerini yerken atılan gaz bombaları, sıkılan biber gazları ile her şey patlak verdi. Olanlar oldu... Bu vahim günlere şahit olmak beni  ziyadesi ile üzüyor. Polisin gencimize yaşlımıza orantısız güç uygulamasından büyük hicap duyuyorum. Gezi Parkı olaylarına ilişkin methiyeler düzülür ama susuyoruz işte... Şimdi  ise içimde ki vatan ve millet sevgisi, polis ve halk arasındaki olayları seyrederken beni  yakıp kavuruyor , kahrediyor. Umarım en yakın zaman da resmi makamlar gereken açıklamaları yapar ve çağdaş uygulamaları yürürlüğe koyar.